با تشکر از مهندس hasan@
تاریخچه علم ایمنی
همواره از آغاز خلقت انسان، عوامل طبیعی و مصنوعی، سلامتی جسمی و روانی انسان را دچار مخاطرات فراوان کرده است، انسانهای اولیه برای فرار از کمین حیوانات وحشی و همچنین برای در امان ماندن از عوامل و بلایای طبیعی از قبیل باران، برف، سیل، زلزله و دیگر عوامل طبیعی به مخفیگاههای امن خود پناه میبردند و برای دوری جستن از خطر، دست به نوآوریهای شگرفی میزدند که زمینه ساز اختراعات جدید و پیشرفت این جوامع میشد. با گذشت زمان و پیشرفت جوامع بشری و سعی در فراهم کردن منابع، بشر به اختراعات و پیشرفتهای بیشتری دست یافت که خود باعث ایجاد دردسرهای فراوانی برای او شد. این پیشرفتها اغلب باعث ایجاد تغییرات غیر قابل پیشبینی شده که به افراد و ساختار جامعه آسیب وارد میکرد و آنها را مورد تهدید قرار میداد. براساس مطالعاتی که در صنایع پالایش فرآوردههای نفتی به عمل آمده و نتایج آن سالانه توسط موسسات و سازمانهای معتبر جهانی منتشر میشود حکایت ازآن دارند که نرخ حوادث مرگبار1 و نرخ مرگ و میر بر اساس نفر سال2 و نیز نرخ اتفاقات (شبه حوادث3 و حوادث) در این بخش از صنعت پایین است. نتایج مطالعات حاکی از این است که با آنکه نرخ مرگ و میر در این صنایع ناچیزتر از دیگر فعالیتهای صنعتی و غیر صنعتی است، خسارات و صدمات مالی و لطماتی که به اعتبار شرکتها بهدنبال بروز حوادث در این صنایع و کارخانجات روی میدهند، بسیار بیشتر و مخربتر از دیگر صنایع میباشند و عوارض آن حتی میتوانند محیطهای اجتماعی و زندگی عادی مردم را تحت تاثیر خود قرار دهد. ناگفته پیداست که اگر حریق یا نشت گاز سمی در این مراکز رخ دهد، شاغلین آن قسمت و ساکنین همجوار آن را نیز قربانی خود خواهد کرد؛ همانند حادثهای که در بوپال هند باعث از بین رفتن ساکنین شهری در کنار کارخانه ساخت مواد شیمیایی شد و یا حادثه چرنوبیل که باعث شد یک شهر بهطور کامل از سکنه تخلیه شود و امکان بازگشت نیز فراهم نباشد.