1392-10-29
یک فعال صنفی حقوق کارگران خیاط در واکنش به حادثه پیش از ظهر امروز (یکشنبه) در خیابان جمهوری تهران که به کشته شدن دو کارگر زن منجر شد، با تاکید بر رعایت نشدن اصول اولیه ایمنی کار در کارگاههای کوچک تولید پوشاک، وقوع چنین حوادثی در کارگاههای مشابه با توجه به قرار داشتن در فصل سرد سال را محتمل دانست.
«رضا فراهانی» از فعالان سابق سندیکای کارگران خیاط در این باره به ایلنا گفت: به دلیل ضعف نظارت دولت بر ایمنی کار شاهد نادیده گرفته شدن اصول اولیه ایمنی کار به ویژه در کارگاههای کوچک خیاطی، کفاشی و چاپخانهها هستیم و در این میان سلامت و گاه همچون امروز «زندگی» کارگران این کارگاهها مورد تهدید جدی قرار میگیرد.
این فعال کارگری با اشاره به ماهیت کارمزدی فعالیت در واحدهای کوچک تولیدی، گفت: مبنای دستمزد اغلب کارگران شاغل در این واحدها کمتر از یک دهم قیمت تمام شده محصول نهایی است. این در حالی است که به دلیل نامناسب بودن شرایط کار در این کارگاهها اغلب این کارگران به طور متداول در معرض ابتلا به سل، رماتیسم، سوءتغذیه و استرسهای روانی هستند.
وی با بیان اینکه سالهاست بازرسان نهادهای نظارتی چون تامین اجتماعی، وزارت کار، وزارت بهداشت و حتی شرکتهای بیمه خصوصی که کارفرمایان را در قبال وقوع حوادث اینچنینی بیمه میکنند هیچ نظارتی بر شرایط کار این واحدها ندارند، گفت: نقص فنی و نادیده گرفته شدن اصول ایمنی در سیمکشی برق و لولهکشی آب و گاز این واحدها باعث شده است که تهدیدات مرگباری متوجه کارگران شود.
این فعال مستقل کارگری با یادآوری اینکه «در سالهای پیش از انقلاب و حتی در دوران سخت جنگ تحمیلی، بازرسان دستگاههای نظارتی رعایت حداقل اصول ایمنی را به مالکان ساختمانهای کارگاههای کوچک متذکر میشدند»، گفت: اکنون سالهاست که این وظیفه چندان جدی گرفته نمیشود.
وی با بیان اینکه وضعیت نظارت بر اصول ایمنی در واحدهای کوچک تولیدی در زمان دولت احمدینژاد بیش از هر زمان دیگری تضعیف شد، گفت: مسئله اصلی دیگری که نباید به آن بیتوجه بود، جای خالی نهادهای مستقل و مقتدر صنفی است که امکان هشدار دادن کارگران به کارفرمایان و دولت را برای جلوگیری از وقوع حوادث اینچنینی، سلب کرده است.
فرهانی در پایان افزود: وقتی مالکان ساختمانهای این کارگاهها تنها به دنبال افزایش مبلغ اجاره هستند و سفارشدهندگان نیز سودایی جز پایین آوردن هزینه تولید ندارند، طبیعی است که صاحبان این کارگاهها خود را ملزم به رعایت اصول ایمنی ندانند و در نتیجه تنها سلامتی و زندگی کارگرانی که هر روز به عنوان خیاط، چاپچی و کفاش کار میکنند در معرض تهدید قرار گیرد.